De afgelopen dagen in vogelvlucht.

Vrijdag had ik mijn eerste late dienst. Dus in de ochtend wat uitgeslapen, fiets gepoetst (was hard nodig met al die spinnenraggen en stof) en gewoon wat gerelaxed. De late dienst hier begint om half twee, dus je hebt eigenlijk alleen de ochtend vrij. Het rare is alleen dat niet iedereen om half twee begint, er beginnen er ook een heel stel om twee uur (en dan heb ik het nog niet eens over de mensen met een 12 uurs dienst). Dus ik liep het eerste half uur een beetje rond om te kijken of ik mensen kon helpen. Om half twee was de overdracht en de persoon met wie ik zou meelopen, deed het ziekste kind van de afdeling (aan de ecmo, nierdialyse en al drie keer gereanimeerd de afgelopen 24 uur), dus dat was niet praktisch. Nu liep ik op met Diana. Wel gezellig. We hadden twee patienten, waarvan de ene naar de afdeling ging (aangezien je meeloopt naar de afdeling als het gaat om een cardiokind, ben ik meegeweest. Ik dacht dat de IC krap was, maar dit was werkelijk een drama. Op de millimeter kon je het bed het gangetje door schuiven naar de kamer. Waar 4 kinderen liggen. (raam-stoel-bed-stoel-bed, zonder een millimeter ruimte ertussen), en onze andere patiënt ging nog voor OK (en natuurlijk allemaal rond etenstijd). Het was dus een beetje chaotisch, maar ach.
Kan ondertussen wel steeds meer zelf en dat is toch wel lekker.

Om kwart voor tien ging ik naar huis. En toen ik bij de tram stond te wachten, raakte ik aan de praat met een meisje die daar ook werkt. Ze bleek een Nederlandse man/vriend te hebben en nog niet zo lang hier te wonen. Om een lang verhaal kort te maken, ik kreeg haar telefoonnummer om eens af te spreken voor ergens wat te gaan drinken. Dus dat ga ik maar eens doen van de week.

Als ik in de tram zit naar huis (moet altijd overstappen in de stad), kom ik langs het stadion waar ze naast criquet ook footy spelen (soort American footbal en rugby in een). Ze hebben nu de play-offs and het is mega populair hier. Iedereen heeft zijn eigen team. Maar blijkbaar was om tien uur de wedstrijd afgelopen, wat inhoud dat 70 duizend mensen het stadion verlieten toen ik met mijn tram langskwam. Dus de lege tram, was binnen notime gevuld met 150 footy-fans. En we stonden eeuwig te wachten eer we verder konden. Ach, net FC Utrecht laat maar zeggen inclusief de parkerende auto’s voor de deur, alleen dan met 3-4 keer zoveel mensen. Er passen wel 100.000 mensen in het stadion.

Gisteren ben ik op de fiets boodschappen gaan doen – idd je fietst toch wel voor joker met zo’n helm. En waar ik ook nog niet aan gewend ben, zijn de heuvels hier. Het is heel fijn als je naar beneden gaat, want dan hoef je niet te trappen, maar je moet ook weer een keer die berg op. Je ziet dus geregeld mensen lopend naar boven gaan met hun fiets. Ach, een kwestie denk ik – hoop ik – van trainen.

Ook ben ik op de fiets naar de stad geweest voor mijn huizenjacht Echter veel wijzer ben ik daar niet geworden. Ik ben bij een aantal makelaars geweest die bekend staan om gemeubileerde huizen. Ik had er al een paar op het internet gezien en wilde langsgaan om te kijken wanneer ik langs kon komen voor een inspectie. De leukste appartementen die ik had gezien, konden alleen bekeken worden na contact met de huurder, dus daar wordt ik over teruggebeld.
Ik heb er gisteren wel wat gezien, maar daar wordt je niet echt vrolijk van.
De eerste was überhaupt boven budget (330 dollar per week = 175 euro of zo), maar ik dacht laat ik even kijken wat je ervoor krijgt. Nou, om te huilen. Mijn kamer in de Pelkwijk was een villa vergeleken. En ook erg donker. Een hotelkamer is groter – eigenlijk is de kamer waar ik nu zit zelfs nog beter, alleen heb je daar eigen keuken en badkamer.. Er was ook geen buiten en erg weinig kastruimte, dus ik dacht leuk bedacht, maar no way.
Het vrouwtje van de makelaar die bij dat appartement was, zei dat ze wel iets beters voor me wist. Ze had nog wat afspraken, maar kon aan het einde van de middag wel wat dingen laten zien. Prima, ik heb ik de tussentijd andere makelaars bezoch en ergens lekker wat gaan drinken.

De flatjes die zij me later liet ziek, bleken alleen studentenaccommodatie te zijn. Op zich niet heel dramatisch, maar wel meer voor studenten. Je had kleine studio’s, maar ook wel kamers met een eigen slaapkamertje (laat zeggen een ruimte met een muur erom heen, waar een bed in paste). Wel goed was dat sommigen een balkon hadden. Maar ondanks dat niet echt wat ik zoek. Je kon er bijvoorbeeld niet echt goed koken (2 pitten en elektrisch, dus dat is meer kamperen). En in de tijd die ik er heb gewacht, heb ik alleen Chinezen, Japanners en zo in het uit het gebouw zien lopen en over straat. In ieder geval, niet echt super. (mocht het echt niets worden met mijn huizenjacht, kan het altijd nog). En ook de laatste was studentenaccommodatie, alleen was daar de badkamer erg mooi met wasmachine en droger. Maar de kamer zelfs was mini en met een klein raampje – laat zeggen de zelfde grootte als mijn huidige kamer.

De huizen waar ik voor teruggebeld ga worden, lijken beter, dus dat hopen we dan maar.
Vanmiddag werd ik eindelijk gebeld door het meisje van het flatje redelijk dichtbij het ziekenhuis. Ik ga daar straks kijken na het eten. Het zag er goed uit op de foto’s, maar dat zegt natuurlijk niet alles, want het kan alsnog mini zijn (laat maar zeggen bed erin en dan is het vol) Maar wel een nette keuken (met magnetron en vaatwasser!!) en een nette badkamer. (geloof alleen geen bad). Nou ja, ik weet in ieder geval meer om half zeven, want dan heb ik daar afgesproken. Dus met een beetje mazzel, kan ik vanavond zeggen dat ik huisvesting heb.

De andere twee huizen waar ik voor wordt terug gebeld zijn 1 kamer appartementen. Eentje in de stad (niet te ver fietsen naar het werk, vlakbij het zwembad en dus dichtbij de stad), hopelijk krijg ik daar morgen een belletje over. Zag er ook leuk uit. Dus hopelijk kan ik die ook bekijken deze week (tenzij die vanavond meteen je van het is, want dan is het jammer voor de rest) en eentje hier vlakbij in de buurt.

Gisteren ben ik na de huizenjacht wat gaan drinken met een Australische gozer, die ik via het internet heb leren kennen. Mark heet ie en is een echte Australier. Ik was een beetje bang dat er misschien een freak op zou komen dagen, maar gelukkig was dat niet waar. Hij heeft veel van de wereld gezien en dat is altijd leuk. Het was gezellig en zeker voor herhaling vatbaar. Heeft aangeboden om een keertje met de auto er een dagje op uit te gaan, om me zo te omgeving te laten zien. Altijd leuk.

Ben net bij victoria Market geweest (soort albert kuip en beverwijkse bazaar in één denk ik). Heb nu niets gekocht, maar ga daar zeker terug voor groente en fruit (erg goedkoop), allerlei soorten kaas (komijnen, Goudse, Leidse), vlees, vis, thee en koffie (wilde kijken voor lekkere thee, maar die stands kon ik zo snel niet vinden) en dan de gewone meuk (schoenen, souvenirs, prullaria, en weet ik veel wat niet meer). Wel grappig. Ze bieden ook in alle talen hun waren aan. (met name de Aziatische talen, die ik toch niet begrijp, maar ja).
Dus ik ga daar zeker vaker heen.

Nou, ik geloof wel dat ik voor vandaag weer genoeg geleuterd heb – kreeg al commentaar dat ik meer schrijf dan ik gepraat heb op Peli, dus dat moet ik natuurlijk niet waar gaan maken .