Een nieuw berichtje

Aangezien het alweer een paar dagen geleden is dat er een nieuw stukje is verschenen, hoogste tijd voor iets nieuws. Al is er niet zo heel veel nieuws te vertellen, want heel veel bijzonders heb ik niet gedaan de afgelopen dagen.

Maandag was ik nog lekker vrij en het was ook nog eens prachtig weer. Heerlijk weer om dus lekker naar buiten te gaan. Ik ben op de fiets naar de botanische tuin gegaan. Een prachtig park van ik weet niet hoe groot. Het ligt aan de Yarra Rivier en ik kan wel zeggen dat dat ht mooiste stukje van Melbourne is (de upperclass woont ook aan de Yarra). De botanische tuin is prachtig en er komen steeds meer bomen en planten in bloei nu het lente is. Zeker de moeite waard om daar vaker heen te gaan. (voordeeltje het is gratis – ben en blijf een Hollander natuurlijk). Je kan er uren wandelen over de diverse paden (heb dus ook maar een klein deel gezien), maar ook heerlijk zitten op het gras of op een bankje. Dat laatste kon ik dus ook niet laten in het zonnetje. Mmmm, heerlijk.
Het grappige was dat toen ik net verkast was naar een nieuw stukje zon, op mijn oude stekkie de watersproeiers aangingen per ongeluk. Dus heel veel mensen werden nat gesproeid, want die zaten nog wel daar op het gras. (ik zat precies in de veilige zone). Erg lachen.

Gisteren had ik een late dienst. Aangezien ze personeels te kort hadden, kreeg ik al mijn eigen patiënt. (ik heb officieel 2 weken buddy diensten – dus met iemand samen). Een grappig kereltje van een week oud. En voor de profs onder jullie, er werd zo waar een gardnerbox uit de oude doos getoverd voor mijn kind. Ik zei al dat wij die dingen al lang in het museum hadden staan, maar ach, het moest perse. Oke, deze moest ook van ver komen, want ze deden het bijna nooit, maar ach. (het is een soort glazenkastje die je over het hoofd van het kind plaatst en waarin je zuurstof kan geven). Oh wel, zo leer je nog eens wat. Gelukkig ben ik nog niet alles verleerd (al lijkt het soms wel of je weer helemaal overnieuw bent begonnen) en wist ik nog wel dat mijn kind wat extra vocht kon gebruiken en ook nog waarom.

Vandaag had ik een vroege dienst, dus toen ik eenmaal thuis was gisteren (gelukkig wel op tijd) kon ik nadat ik nog even gerelaxed had, gelijk naar bed. En er dus vandaag weer heel vroeg uit. Even een tegenvaller, maar ach. Vandaag liep ik wel weer met iemand mee en hadden we eindelijk eens wat anders dan een cardio-patiënt. Niet een heel bijzondere dag, dus daar valt niet veel over te vertellen.

In de stad ben ik daarna even op jacht geweest naar een rekenmachine (die moet je zelf meebrengen. De meesten hebben een etui of koffertje die ze meenemen naar het kind met stethoscoop, rekenmachine, pennen, medicijnboekje en weet ik veel wat al niet meer): de goedkoopste die er was, heb ik maar gekocht. Ook keek ik voor een eigen stethoscoop, maar die waren nogal duur. (of eigenlijk als je terug rekend, kon het nog erger, maar ik kijk nog even of ik goedkopere kan vinden) En ik zocht een leuk koffertje, maar die kon ik nog niet vinden. Ook heb ik gisteren mijn uniformen besteld (ook zelf betalen), dus die zijn er hopelijk over een paar weken.

Je kan wel merken dat de gezondheidszorg hier toch wel anders is dan in Nederland. Ze hebben hier prive voorzieningen en publieke. Het Royal Children’s is natuurlijk publiek, maar daardoor hebben ze geen cent te makken. (geven ze zelf ook wel toe. Er schijnt een advertentie te circuleren dat je als verpleegkundige in Victoria (de staat) werkt met het nieuwste van het nieuwste. Dus die zorgt nogal voor wat hilariteit) Ze kopen hier nieuwe dingen vaak via een fundraising (inzamelingsacties). Op allerlei manieren: vb cola en chocolade repen zijn gesponsord. Echter je moet ze voor een klein bedrag kopen en dat gaat in de pot. Over een paar weken is er een speciale avond met veilig waar er geld ingezameld wordt voor een nieuw echoapparaat. En het mooiste van dat alles is, dat als vb een firma of familie is specifieks heeft gesponsord, dan krijg je een plakaatje met je naam en zo erop op het betreffende product. Zo is er intubatiemateriaal van Marietje, een verwarmd babybed van Jantje, een beademingsmachine van Pietje etc. Ik vind het toch een beetje vreemd, maar dat vonden zij van mijn verhaal dat als we al geld krijgen van een goed doel of bedrijf dat besteed wordt aan de kinderen. (nieuwe DVD’s, speelgoed of weet ik veel).

Weten jullie trouwens dat Nederland in de plaatselijke Metro-krant stond. Over die grote vis die bij de kempervennen is gevonden. Wel grappig om te lezen dat dat nu net nieus is hier.

Nou, aangezien ik morgen weer een vroege dienst heb, is dat het wel voor vandaag.