Pasen

Na anderhalve week is het toch wel weer eens tijd voor een stukje.
Vorige week vrijdag was het hier Good Friday. Een nationale feestdag die ongeveer net zo groot is als Kerst. En behalve dat iedereen vrij is, is het de dag van fundraising, alias ‘The Good Friday Apeal’. Heel Victoria staat in het teken van het geld bijeenbrengen voor het Royal Children Hospital. En dan hebben we het niet over een lullig bedragje, maar aan het einde van de dag was er 12 miljoen dollar opgehaald! Het is zelfs zo groot, dat het de hele dag live op tv wordt uitgezonden. Natuurlijk met een groot belpanel, de verhalen van de kinderen en diverse beroemdheden.
Ik moest werken, dus ik was erg benieuwd, want de voorspellingen waren groots. Nou, viel nogal tegen. Alle tv opnames waren gewoon in de tv studio en bij het voetbalstadion. Er kwamen wel wat ‘beroemdheden’ langs, maar voor mij was Cadburey’s paashaas de meest bekendste. We kregen op de afdeling nog een stel van een footyteam (never heard of) en de locale Chris Zeegers met een reisprogramma. Blijkbaar was ook de zus van Kylie Minogue in het ziekenhuis, dus alle mannen waren van slag haha.

Het paasweekend was ik lekker vrij. En feestdagen breng je vaak door met je familie, dus ook ik. Ik ging zaterdag, na een bezoekje aan de Hollandse winkel, eerst met Louise wat shoppen en lunchen. Tegen een uurtje of vier was ik in Croydon. Ik had Dick en Carla al een hele poos niet gezien, dus we konden mooi bijkletsen, foto’s bekijken van Tasmanië en natuurlijk ook de komende vakantieplannen bespreken.
De volgende ochtend waren we al vroeg het bed uit, want ik zou voor het eerst gaan golfen. Samen met Carla, Jason en Henry (zoon en schoonzoon van Carla) stonden we dus om kwart over negen op de Croydonse golfbaan. Het was al heerlijk weer en met alleen een vestje begon ik aan my golfexperience. Het hoeft denk ik geen nadere uitleg dat ik er natuurlijk geen bal van kon, maar het was wel leuk. Na 2 holes was het goed warm, dus ondanks dat min gemiddelde op circa 8 slagen lag per hole, had ik een superochtend in het zonnetje.

Na twee-en-een-half uur hadden we 9 holes gehad en was het tijd om te lunchen. Na de lunch kwamen Paula, Pete en Aiden. Paula en ik waren de ‘van Beelen Paashaas’. Dus in de tuin tientallen eieren verstopt voor Aleah en Rhys. Eenmaal verstopt kwam de rest van de familie met Cindy, Henry, Aleah, Rhys en Darcy en ook Jason met zijn vriendin Renee. Ik had Darcy nog niet gezien, een snoepje van 2 weken oud. (liefkozend Mister Darcy genoemd door mij van Pride en Predjudice).
De kids konden amper wachten met zoeken en het was natuurlijk een drama toen de ene meer eieren had gevonden dan de andere. (je zou zo toch nooit aan kinderen beginnen?)
Na de nodige gezelligheid was het tijd voor de van Beelen traditie. Bami, nasi en sate. Ik had ’s middags met Dick al kilo’s kip en rundvlees in stukjes gesneden en later op stokjes geregen en die konden nu eindelijk opgegeten worden. Natuurlijk vlees voor een heel weeshuis, maar het was erg gezellig.

Jammer genoeg moest ik tweede paasdag werken. Net als dinsdag. Het is druk op het werk de laatste tijd met veel zieke kinderen. Met twee kinderen aan de hartlongmachine, eentje aan een hartondersteunend apparaat en een regen aan pasgeboren baby’s met een hartafwijking. We hadden het een poosje stil, maar de bekende storm is nu gekomen.

Afgelopen woensdag had ik lekker vrij en had ik kaartjes voor Miss Saigon. En ik met mijn musicals, kon deze natuurlijk niet gemist worden. Samen met Naomi zijn we na de lunch naar het theater getogen. Het was super. Niet zo spectaculair als met Joop van Ellende, maar dat maakte het er niet minder leuk om.
’s Avonds ben ik ook nog wezen roeien. Heerlijk, in het donker, over het meer glijden. En het ging super lekker.

Donderdag avond was weer eens tijd voor de trivia-avond in de kroeg. Het was megadruk en we gingen super goed de eerste helft met 100% goede score. Dat zorgde alleen voor scheve gezichten bij een gozer die iedere week ongeveer wint. Hij beschuldigde ons van oplichterij met mobiele telefoons. Eigenlijk gewoon zielig, want iedere keer als hij onze kant op keek, kregen een chagrijnige kop te zien. Wij vonden het nogal amusant, helemaal omdat hij toch gewonnen had aan het einde. (wij beschuldigen hem er van dat hij een relatie heeft met de quizmaster en dus zo gemakkelijk kan winnen)

Vrijdag, zaterdag en zondag moest ik weer werken. Na een rare dienst op vrijdag, waarbij we gingen stoppen bij mijn patiënt, kon ik zaterdag opnieuw zeggen dat het echt geen probleem was om een cardio op te vangen na zijn operatie. Na 8 maanden wordt je daar toch wel een beetje moe van. Ik mocht wel na 3 uurtjes dubbelen met een praktijk begeleider een patiënt doen aan een hartondersteunend apparaat. Dat leek mij dus onverantwoord, maar ja. Al met al kon ik toch de baby doen die terug kwam van de operatiekamer. Hopelijk was dit de laatste keer dat ik weer eens moet zeggen wat ik wel en niet kan.

Na twee dagen vrij te zijn geweest, moet ik straks de nacht in. Jippie