Townsville en Magnetic Island

Om kwart over negen stapte ik vrijdag voor de tweede keer in de Greyhound bus. Dit keer voor een rit van 4 uur naar Townsville – een middelgrote stad aan de kust van Queensland. De busrit was saai, maar comfortabel. Halverwege hadden we een koffiepauze van 40 minuten. Die buschauffeur heeft natuurlijk ook een break nodig, maar van mij hadden we door mogen rijden. Maar ja, na wat rondgestruind te hebben door het gehucht, reden we weer verder. Tegen enen kwamen we aan in Townsville en de lokale bus bracht me bij mijn hostel. Een groot verschil met mijn kleine gezellige stekkie in Cairns. Dit is een groot complex, waar je niet vrolijk van wordt. Maar ja, mijn kamer is schoon en mijn bed redelijk. Waarschijnlijk slaap ik voor geen meter van de herrie, maar ja dat zien we dan wel weer en tenslotte ben ik hier maar voor een nacht.
Eenmaal mijn tas neergemikt te hebben, vond ik het tijd om naar de stad te gaan, dus met de zelfde bus richting de stad terug. Er is hier een soort aquarium dat helemaal in het teken staat van het Great Barrier Reef ‘Head Quarters’ en wat een must do is volgens de Attie van gisteren. Dus daar ben ik eerst maar heen gegaan. Het was best interessant. Ik kwam net op tijd voor een praatje over roofdieren in de zee en zo en daarna kon ik gelijk door voor de vissen voeren. Ze hebben hier de grootste tank met levend koraal in de wereld. De aquariums waren erg mooi en hadden veel vissen. Al met al een leuke besteding van de middag, helemaal omdat ik uit de zon wilde blijven. Via het winkelcentrum (stelde geen moer voor) en mijn vorige stukje op het internet gezet te hebben, dacht ik wel terug te kunnen lopen. Nou ja, dat kon ook best. Alleen moet je wel de goede kant oplopen. Ik liep in eerste instantie wel goed, maar nam ergens een verkeerde afslag en een uur later was ik dus weer terug waar ik was begonnen, en nog geen steek dichter bij mijn hostel. Gelukkig vond ik vanaf dat punt wel de goede weg en een kwartiertje later was ik terug op de plek van bestemming. Had gelukkig wat te eten gekocht waar ik geen pannen en zo voor nodig had, want de keuken is een drama en je moet je sleutel en borg geven voor alles wat je gebruikt. (heel handig die bestekset van je Jel!) De avond heb ik mijn voeten laten bijkomen haha om morgenvroeg door te reizen naar Magnetic Island. Ik was supermoe en viel tegen tienen in slaap, dus vond het tijd om mijn tanden en zo te poetsen. Maar ja eenmaal in bed, begon de herrie met dronken werklui (groot gedeelte van de ‘toeristen’ waren bouwvakkers) en supervisors die riepen dat ze hun kop moesten houden. Ik was zeer verbaasd dat ik tegen twaalven in slaap was gevallen en de hele nacht als een roos had geslapen!

Tegen achten was ik zaterdag mijn bed uit, en nadat ik had uitgechecked nam ik de bus terug naar de stad voor de boot naar Maggie Island. Om half elf ging de ferry over en na 20 minuten high speed (leek wel of er een vliegtuig opsteeg qua geluid) kwamen we aan in Nelly Bay. In grote getalen werden we de bus ingestouwd en aan het einde van de busrit was ik in Picnic Bay, waar mijn hostelletje Hideaway lag. Een erg klein stekkie, hoewel erg simpel een verademing vergeleken met die in Townsville. Eenmaal gesetteld ben ik de baai gaan verkennen, een onderneming waarmee je binnen 10 minuten klaar bent. Het is hier klein, maar oh zo fijn. Vanuit het hostel ben je binnen 1 minuut bij het strandje en de pier. Het strandje is liefelijk en verlaten en aan de ‘boulevard’ liggen twee restaurantjes, een bar en een gesloten winkeltje voor wat kleine boodschappen. (heel fijn als je wat thee en melk nodig hebt). Ik ben toen heerlijk op mijn handdoekje op het strand neergestreken. Heerlijk, hele strand verlaten, van het uitzicht en mijn boek genoten. Tegen tweeën begon mijn maagje te knorren, dus heb ik bij R&R bar wat gegeten alvorens ik terug ging naar het hostel. Daar bij het zwembad gaan zitten, waar ik een poos heb zitten kletsen met Conrad en Kirsten uit Duitsland. Toen hun ergens wat gingen drinken, ben ik blijven zitten om verder te lezen in mijn boek.
Tegen vijven werd het wat frisjes en ben ik gaan douchen en met de krant op het terras beland. Al snel kwam er een man bij zitten en een gozer uit Nederland (Robert- heb wat met die naam tijdens deze vakantie denk ik). Het grappig is dat hij opgegroeid is in Bennebroek (voor de topo-beten onder ons, dat ligt naast Hillegom). De volgende uren heb ik – onderwijl wat gegeten te hebben – met hem en een tweetal brutale opossums zitten kletsen, tot ik het te koud vond worden en naar binnen ben gegaan om met de rest een footy wedstrijd op tv te kijken.

Na een heerlijk nacht slaap, heb ik de zondag ere aan gedaan: rustdag! Na mijn ontbijt – al kletsend met een Duits meisje (er zijn hier in Aussie echt meer Duitsers dan in Duitsland zelf) – eerst maar eens een wasje gedaan. Toen dat eenmaal hing, heb ik de bus genomen naar Nelly Bay waar twee!! supermarkten zitten. Ik was met de bus helemaal terug naar de Ferry gegaan en van daaruit terug gelopen naar de supermarkt. (15 minuutjes). Daar was een cafeetjes, dus daar wat gedronken alvorens ik mijn boodschapjes deed. Ik had alleen niet opgelet wanneer de bus terug ging, dus toen ik mijn boodschapjes had, bleek hij pas over anderhalf uur te gaan! Tja, een verstandig mens gaat dan terug op het terras zitten, maar ja ik dacht dat ik wel verder kon lopen. (liften is ook een optie, maar ben ik niet zo’n fan van). Maar ja, het was ondertussen bijna 12 uur en met de brandende zon (30 graden) kunnen jullie je voorstellen dat het terras toch een beter idee was geweest. Helemaal omdat je halverwege en berg op moet. Dus ik kwam om half een rood en bezweet aan bij het hostel. Pfff, eerst maar eens in de schaduw bijgekomen met de krant en verder gelezen in mijn boek met wat koels te drinken en wat eten.
Tegen tweeën was ik voldoende afgekoeld en ben ik naar het strand gegaan. Terug op mijn plekje onder de palmboom heerlijk op het zand neer gestreken en daar ander half uur niet vandaan gekomen. Na een wandelingetje door het heerlijk warme water (had moeten gaan zwemmen, maar ja) terug richting het hostel voor een bakkie thee. Na een douche en de droge was opgeruimd te hebben, heerlijk buiten gezeten op het terras (mijn boek moet uit!) Tot mijn maagje begon te knorren. Er zit hier een Italiaan, dus daar lekker een pastaatje gaan eten bij de ondergaande zon. Echt fantastisch mooi, de lucht was roze en verlichte de kust prachtig paars.
Wat wil ik nog meer?? Naast een hele relaxte dag, kwam een relaxte avond. Met een stel keken we Australian Idol. Erg gezellig.

Na een heerlijke nacht slaap, zat ik om negen uur aan het ontbijt. Vandaag iets meer actie op het programma om toch iets meer van het eiland te zien dan alleen Picnic Bay. Voor tien dollar kan je de hele dag met de bus, dus heb een dagpas gekocht en zo een dagje over het eiland gecrost. Mijn eerste stop was meer noodzaak dan iets anders, want ik moest eerst pinnen, maar een voordeel (de volgende bus gaat pas weer drie kwartier later) was dat de enige bakker van het eiland daar zat, dus ik kon mooi bij de bakker wat een bakkie thee met wat lekkers scoren. Eenmaal terug op de bus, ben ik naar de andere kant van het eiland gereden: Horseshoe Bay. Het grootste strand van het eiland en met meer toerisme. Maar het stand was relaxed en heb heerlijk de hele ochtend op het strand gezeten. De bus bracht me vervolgens bij Koala Village. Een kleine sanctuary met dieren die je kan vasthouden en zo door met een verzorger rond te lopen. Ik was veel te vroeg, dus heb daar heerlijk aan het zwembad in de schaduw op een luxe stoel gelegen. Om half drie begon de tour, waar ik tegen de twee Duitse meiden van mijn hostel in Cairns aanliep. Wat is de wereld toch klein haha. De rondleiding was erg leuk. We waren met een klein groepje (allemaal meiden) n hadden dus alle tijd om de beestenboel vast te houden. We begonnen meteen goed met een krokodil. (oké een kleintje van twee jaar oud, maar toch!). ‘Barbie’ was best een schatje haha. Vervolgens door naar de twee kaketoes. Een zwarte die bij je kwam zitten en een witte die hield van kroelen. Verder een stel leguanen en de koala. Ik had al een foto dus heb daarvoor bedankt, maar hij was wel erg schattig. Ook waren er rockwalabies (die kan je niet vasthouden, maar toch erg schattig) en een heuse reuze python. Dus die krulde zich leuk om mijn nek. Verder in het bos was een boom met honderden vleermuizen. Ze maakten een giga herrie en tot slot hebben we de lokale papegaaien gevoerd. Er waren er honderden die boven op je kwamen zitten enzovoorts. Omdat ik net de bus had gemist en de volgende pas 2 uur later kwam, kreeg ik een lift naar een stuk verder op. Ik dacht dat ik daar vlakbij een baai waar, maar dat bleek 2 uur heen en terug te zijn. Dat ging me wat ver aangezien het bij vijven was. Dus ik besloot door te lopen, maar moest daarvoor de berg op. Gelukkig kreeg ik halverwege een lift van een aardig stel tot de echte volgende baai: Alma Bay. Een lief klein en schattig baaitje en George Bay die daar op twee minuten afstand van ligt. Erg mooi verlaten, behalve door een vogel. Die had blijkbaar een nets, want die vond dat ik te dichtbij kwam en begon mij aan te vallen. Ik moest echt een paar keer wegduiken om een aanval te ontwijken.
Gelukkig kon ik verderop relaxed wachten tot de bus kwam. Bij de ferry stroomde de bus vol met nieuwe backpackers, waaronder dezelfde Nederlandse gozer als van mijn tour naar Cape Trib. Ik zat te kletsen met een stel Ierse meiden, dus kon mooi mijn identiteit verhullen haha. Het was een hele groep van een rondreis en ze waren we een hele nacht op het eiland. (ze zien dus heel veel als je om zes uur aankomt en de volgende dag weer om 11 de boot terug hebt).
Uiteindelijk was ik om half zeven terug in mijn hostel: hongerig, snakkend naar een douche en een toilet. Dus daar eerst maar eens aan gewerkt. Ben bij de lokale bar gaan eten, omdat ik geen zin had om nu nog iets in elkaar te draaien.
Terug van het eten, ben ik aangeschoven bij Conrad en Kristel en het werd een gezellige avond. Ook Rob kwam er nog even bijzitten. Uiteindelijk tegen elven vond ik het mooi geweest.

Vandaag – dinsdag – was het alweer tijd om het eiland te verlaten. Best jammer, want het is er heerlijk relaxed. Dus vanmorgen ingepakt, opgeruimd, ontbeten en toen met de bus richting de ferry. Op naar mijn nieuwe bestemming Airlie Beach.
Veel liefs vanuit een zonnig Queensland