Nog een krabbel uit Tonga

Tonga – deel 2

Hier een nieuw berichtje vanuit het – nog immer – regenachtige Tonga. Volgens mij is alle regen in Nieuw Zeeland die maand dat ik er was opgespaard om hier naar beneden te komen vallen. Beetje jammer is het wel, want erg gezellig is het niet.

Gisteren hadden we eigenlijk plannen gemaakt om vrijdag naar een van de eilanden hier voor de kust te gaan om te snorken, maar ja toen ik wakker werd (eerst al om zes uur, maar dat was nog wel wat vroeg) goot het van de regen, dus die plannen werden al snel in de koelkast gezet. Omdat ik eerst van kamer moest veranderen (had eerst maar voor 3 nachten geboekt en toen ik bijboekte van de week, was mijn hutje al vergeven, dus zit nu drie nachten in een leuk primitief gefale (het is een fale, maar meer een geval). Al moet ik wel zeggen dat het zijn charmes heeft. Het is een klein hutje met strooien dak. Je moet een klein trapje op om binnen te komen (daar stoot je voor de eerste keer je hoofd, omdat boven de deur een kleine vide is waar nog iemand kan slapen) binnen heb je gelijk een tafeltje, dan een stap verder mijn bed en nog een stap verder heb je de achterdeur weer naar buiten. Daar stoot je voor je tweede keer je hoofd, want de deur is gemaakt op kleine mensen. Eerst met een trapje naar beneden en dan door een klein tuintje (wederom bukken om niet met de papajaboom en bloemen in botsing te komen) naar mijn badkamer. Dat is half openlucht door dat tussen de muren en het dat een grote ruimte zit. (sta niet te kijk hoor), dus heb uitzicht op de kokospalm. (ging ’s middags douchen en kon zo zien hoe de kokosnoten uit de palm werden gehaald voor het ontbijt – erg grappig). Maar genoeg over mijn nieuwe onderkomen, want er is meer te doen.

Ik had uiteindelijk met mijn nieuwbakken vrienden (Sven, Kristina, Mike en Leonie) om naar het dorp te gaan, eerst voor een bakkie bij het café en daarna zouden we wel zien. We wilden gaan lopen richting het dorp want het was droog(!), dus we liepen enthousiast de gate uit richting de grote weg (een weg van 200m met grote gaten die dus nu grote modderpoelen zijn). We waren alleen nog geen 100m onderweg (nog voor de grote rivier van modder – door de regen is de weg ondergelopen en is er zo’n 10 meter breed waterbad ontstaan) toen we een lift kregen aangeboden . Een oude pickup waar al drie Tonganezen in de laadklep zaten (lekker modderig). Nou, waarom ook niet, het is tenslotte een aardige tippel en die waterpoel is niet leuk om doorheen te moeten. Dus wij met zijn allen in de achterbak. Hobbel-hobbel, echt fantastisch. We werden zo bij het stadscentrum afgezet. Dus na een bezoek aan wat winkeltjes belandde we met zijn vijven bij het café voor koffie en cake. Van daaruit maakten we plannen voor de rest van de dag. In de Lonely Planet stond dat aan de noordkant van het eiland een prachtig strand is met een super rif, waar heel veel vissen zwemmen. Nou, dat leek ons wel wat. Dus 2 gingen spullen halen in het hotel en scoorden een taxi. Voor een scheet en drie knikkers (Euro 1,35pp) zaten we ruim een half uur in de taxi en met de afspraak dat hij ons drie uur later ook weer op kwam halen. Ideaal. Het strandje was erg mooi en bij een klein resort stond een rijtje strandstoelen. Die hebben we dus ingepikt en konden het ons gemakkelijk maken. De anderen hadden allemaal snorkelspullen mee, dus dat was erg handig. Hun gingen eerst – iemand moest toch de rotzooi bewaken, want er liepen ook nog wel anderen rond – en ik genoot in de tussentijd van een muziekje en wat Aussie roddels. Helaas begon het toen toch weer te regenen, maar niet zo erg en het voordeel is dat als je gaat snorkelen je toch weer nat wordt. Toen Leonie het had bekeken, kon ik haar spullen gebruiken om ook de onderwaterwereld te bekijken. En dat was echt fantastisch, honderden gekleurde vissen. Van felblauwe kleine visjes tot zebravissen, eentje met een oranje snuitje, gele, rode en hele scholen anderen. Doordat er veel koraal was, waren er ook diverse inhammen en dieptes, waar de vissen in zwommen en verscholen. Dit was echt supermooi.
Omdat we van al dat snorkelen wel wat trek kregen, liepen we door naar een andere accommodatie die een bar had. Daar (duurde eeuwig eer we wat te eten kregen) hadden ze frietjes van zoete aardappel en een soort cola. De rest van de middag duurde het om alles te verteren, maar ach we hadden gegeten. En om half vijf werden we weer opgehaald door onze taxi-chauffeur en voor de deur afgezet. Onderweg hoorden we al de eerste kerstliedjes van het seizoen – ze zijn er hier vroeg bij, dus lang leve Hark hear the angels sing en Felice Navidat.
Na een douche en wat makkelijks aan te hebben getrokken, ben ik nog wat gaan drinken in de eetzaal alvorens er een nieuwe taxi voor de deur stond om naar de stad te gaan voor wat te eten. We hadden een Europeaan/italiaan gezien en die was erg goed volgens aanbeveling, dus dat leek ons wel wat. Naast ons vijf, ging er ook nog een Zwitsers stel mee. Het werd een gezellige avond, met ook nog lekker eten. Veel kleppen over van alles en nog wat en een warme (niet zo goed als in NZ maar toch) chocomel toe.
De meesten gingen nog stappen (voor zover dat kan hier in Tonga) bij een bar, maar ik had het wel gezien, dus ging terug met de Zwitsers naar de lodge. Ik sliep uiteindelijk alsnog laat, omdat ik eenmaal terug over de slaap heen was, maar ach.

Werd pas tegen achten wakker en natuurlijk was het niet droog. Moet zeggen, de hele zaterdag is letterlijk in het water gevallen. Echt niet leuk. Heb ook weinig gedaan. Iedere keer als het een beetje droog werd of zelf helemaal kwam binnen het kwartier wel weer een nieuwe hoosbui naar beneden en na vijven was het helemaal bar en boos met een gigantische hoosbui en onweer van ruim anderhalf uur. Zelfs zo erg dat mijn hutje het niet helemaal droog houd. Lekker hoor. Maar ja, op zich heb ik me niet verveeld en dat is toch ook wel knap. In de ochtend heb ik ruim 2 uur met mijn laptop in de eetzaal gezeten om te chatten. En de rest van middag heb ik maar een begin gemaakt voor de achtergrondinformatie over Nieuw Zeeland voor in mijn plakboek. Verder wat gelezen, mijn kaarten geschreven, het dagboek bij gewerkt, een filmpje gekeken en zo werd het al snel etenstijd. Ik dacht eerst de stad in te gaan, maar door de hoosbui zag ik dat eigenlijk niet zo zitten. Maar aangezien je het eten – als je avondeten wil op de lodge – voor 12 uur ’s middags moet bestellen, was dat dus geen optie, want er was niets extra’s. Toen maar bij Leonie en Mike aan de deur geklopt wat hun plannen waren. (Kristina en Sven zijn terug naar Nieuw Zeeland vertrokken vanmorgen vroeg). Dus hebben we maar plannen gemaakt om samen te gaan eten en een taxi van deur tot deur te nemen. Door alle regen is het grasveld naar de eetzaal een grote zompige toestand geworden en je hebt natte voeten als je al een stap op het gras zet. Lekker hoor zo’n tropisch eiland…
De taxi was überhaupt geen verkeerd idee, want ons lokale poel op de weg, was uitgegroeid tot een waar meer. Gewoon niet grappig meer. En de taxichauffeur zette ons af voor de deur bij Little Italy, de lokale italiaan. Ook hier was het eten erg lekker en de tent ook erg grappig met foto’s en posters aan de muur. Bij thuiskomst moeten mijn darmen nog wel even aan het eten wennen, maar gelukkig was dat van korte duur. Gelukkig maar, want het begon tegen half elf weer te regenen en niet zo’n beetje ook. En aangezien ik naar buiten moet als ik naar de wc moet…. Ik sliep wel laat, want ik moest mijn tanden en zo nog poetsen en wilde toch echt niet door de stromende regen – ook al is het maar een paar passen. Ook toen ik vannacht wakker werd om te plassen, oh niet weer regen, maar helaas. Dus ik kon weer even wachten tot het wat minder hard regende. Het heeft wel iets, maar bevorderlijk voor mijn nachtrust is het niet. Helemaal niet toen om half vijf al de kerkklokken gingen luiden. Wie gaat er in vredesnaam om 5 uur naar de kerk??

Nou ja, zondagmorgen om acht uur zat ik weer fris en fruitig aan het ontbijt en zowaar kwam in de verte de blauwe stukken lucht aan!! En niet veel later ook een ietwat voorzichtig zonnetje! We werden spontaan vrolijk en ons uitstapje naar Atata eiland zou – hopelijk – eens niet in het water vallen. Omdat op zondag alles dicht is (winkeltjes en restaurantjes zijn dicht, bussen rijden niet en taxi’s mondjesmaat) kan je op zondag beter je heil zoeken op een eilandresort. En op het eilandje Atata heb je het Royal Sunset Resort, dus een ideale bestemming voor een dagje relaxing. Om tien uur werden we bij de werf opgehaald door een klein (voor Tonganeze begrippen zeer luxe) bootje en in 20 minuutjes scheurden we naar het eiland. Daar werden we verwelkomd met een drankje en een heerlijk relaxed vooruitzicht voor de dag. Kon nog net een paar foto’s in de zon schieten voor mijn camerabatterij ermee ophield, maar dat mocht de pret niet drukken. Eerst maar eens een verfrissende duik in de zee genomen en toen heerlijk in de hangmat gehangen met een puzzelboekje. Je kon ook gaan peddelen met kajaks, dus ook een rondje gepeddeld en met zijn allen (we waren met 9 mensen als dagjesmensen daar) gevolleybald. Mannen tegen vrouwen, dus die mannen hebben we dik ingemaakt natuurlijk!!
Na een drankje en nog een poosje luieren in de hangmat kregen we lunch. Netjes verzorgd en best lekker, dus ideaal. Na het eten hadden we nog net een half uurtje voor we werden meegenomen met de boot naar een rif om te snorkelen. Hoewel er niet zo veel vissen waren als van de week bij het andere strand, waren er diverse vissen en het koraal was hier veel mooier, dus al met al een geslaagde trip op de zee. (maar wat een gehannes om weer in het gammele bootje te komen) Terug op het eiland een duik in het zwembad genomen en toen opgewarmd met een bakkie thee. (het zonnetje was al verdwenen sinds de lunch en af en toe kregen we wat regenspetters cadeau, dus iets warms ging er wel in). Tegen half vijf weren we met de boot terug naar land gevaren en kwam Sven ons ophalen. Ideaal.
Mijn avondeten was simpel met een broodje kaas (had al uitgebreid geluncht) maar wel met een lekker toetje van Sven toe. Omdat het na mijn toetje nog steeds best wel vroeg was, zijn we in de dvd-kast van Sven gedoken en hebben een filmpje uitgezocht samen met Leonie en Mike. What women want, een erg leuke chickflick. Na de film was ik uitgeteld en ben ongeveer gelijk gaan slapen. Heerlijk, morgen weer zo’n dag?

Maandagmorgen werd ik wakker omdat het zonnetje zo lekker scheen, is dat niet ideaal? Dus na het ontbijt mijn spullen maar gepakt voor een nieuw dagje relaxen op een eiland. We wilden met zijn drieën naar Fafa gaan (duurste eilandresort van Tonga) maar bij de werf aangekomen (natuurlijk toch nog een hoosbui!!) stonden er zoveel mensen te wachten om naar Fafa te gaan, dat het nooit allemaal ging passen in het minibootje. Dus hebben we ad hoc besloten om toch maar naar Panguiamoto te gaan. Ook een eiland resort, maar dat minder luxe. Ook een stuk goedkoper (echt belangrijk, zo duur dat Tonga. Alle gekheid op een stokje, dit is echt een megagoedkope vakantie). De boottocht was in een lekker gammel bootje en duurde maar 10 minuutjes. Daar was een hele gammele stijger (de stijger schommelde meer dan het hele bootje) maar we bereikten droog de wal. Qua luxe kan je niets verwachten, maar ze hebben er een bar en je kan relaxen aan het strand en zo de zee inlopen. Hoewel het weer lekker was: zonnig met af en toe een partij wolken, was het wel enorm winderig. Je woei echt weg af en toe, waardoor het water ook heel erg schommelde en erg troebel was. Dus mijn snorkelactie was niet echt veilig (er is een scheepswrak waar je mooi kan snorkelen) en je zag geen bal, wel was het water lekker warm, dus ach maakt het uit.
We zijn na aankomst eerst een bakkie thee gaan doen en daarna zijn Leonie en ik een rondje rondom het eiland gaan doen. Normaal kan je over het strand een heel rondje doen, maar door het hoge tij en de erge wind, had de zee het strand op de meeste plaatsen helemaal opgegeten, dus gingen we dwars door het water, over boomstronken, door pijnlijke kiezels. Het was erg leuk en een mooi eiland. Met de zon op het water hadden we prachtig uitzicht over de andere eilandjes, dus dat was zeer geslaagd. Na ons rondje eiland zijn we meteen maar gaan eten, want de keuken is maar beperkt open. We kwamen daar weer een flink aantal bekenden tegen. Het is een klein land dat Tonga want je loopt iedere keer de zelfde mensen tegen het lijf, best wel grappig. Ons kent ons. Hoewel we ruim een uur moesten wachten, was het eten erg lekker. Dus met een gevuld buikje konden we lekker gaan relaxen in de schaduw op een strandstoel: boekje erbij, muziekje op, puzzeltje. Wat een weelde.
Tegen vieren hadden we de boot weer terug en zijn we met zijn drieën vanaf de werf teruggelopen naar de stad. Daar een ijsje gehaald (mmmmm) en ik ben aansluitend gaan eten. Leonie en Mike hadden nog geen trek, maar ik was het wel zat. Dus zij een drankje en ik mijn eten, waarna ik terug ben gegaan met de taxi naar huis. De taxichauffeur was een echte flirt, maar sprak te weinig Engels voor een goede conversatie. Maar het feit dat ik single ben en niet getrouwd gaat er veelal toch niet in. Wel grappig.
Nu mijn laatste avondje op Tonga en morgen wordt ik om half negen opgehaald om mijn vliegtuig van half elf te halen naar Fiji. Op naar het volgende tropisch oord!!!!

Malo en lei lei!!