\'t laatste weekje

Nu ik dit schrijf, komt de zondag steeds dichter bij. Nog drie nachtjes om precies te zijn.
Jee, wat gaat de tijd snel. Een paar weken geleden woonde ik nog in Utrecht en werkte ik nog gewoon. Nu zit ik alweer bijna 4 weken bij mijn ouders in en ben ik een tijdelijke Koos Werkeloos. Een raar idee, want het lijkt nog gewoon vakantie, dus wat nu verhuisd uit Utrecht en afscheid van Peli.

Maar het is toch echt zo, want mijn flatje is mijn flatje niet meer. (Willen jullie nog een leuk advies om af te vallen: ga verhuizen bij 30 graden of meer vanaf drie hoog zonder lift!). En ook is het WKZ verleden tijd (gelukkig heb ik nog mijn bronnen voor de nodige roddels), maar met een leuk fotoboek als afscheidscadeau kan ik toch nog eens terugdenken aan luxe tijden!

Natuurlijk kon deze zomer niet voorbij gaan zonder mijn twee weken ‘kamp’ met het epilepsiefonds. Als vanouds een weekje Roden en aansluitend een weekje Ommen. Toch nog even vakantie in eigen land – want dat is toch best zo. Ondanks dat het weer wat te wensen overliet, was het erg geslaagd. Fietsen, wandelen, zwemmen, winkelen, speeltuin, kinderboerderij in week één, terrasjes, dolfinarium, bioscoop, zwemmen, shoppen en de bonte middag in week 2. En bovenal een enorme verwennerij en overdaad aan lekker eten. (Daar gingen mijn verhuiskilo’s). Tot slot nog een heerlijk nachtje met Lian in een hotelletje in Hoevelaken ons laten verwennen en afgekickt van een zomer NEF. (en aangezien het NEF vast geen reiskosten vergoed vanuit Melbourne, zit het komende jaar er geen kamp in)

Deze week de laatste dingetjes geregeld. Afscheidskaartjes voor alle vrienden en familie, een nieuwe camera op de valreep, boodschappen voor mijn feestje van zaterdag en natuurlijk nog quality time met pa en ma. Ook nog een dagje in Utrecht geweest. Lunchen met Tanja, de laatste inkopen gedaan en aansluitend gegeten met oudcollegaatjes Irene, Barbara en Maartje. En hoezo ik eet vaak vlokken op mijn brood tussen de middag?? Voor de komende weken zit ik gebakken in Melbourne met hagelslag en vlokken en mocht ik in nood komen kan ik altijd mijn nieuwbakken survival boekje uit de koffer trekken. Fantastisch leuk.

Ik ga nog even genieten van mijn kikkerlandje, zoals ik al schreef: nog drie nachtjes slapen!!