Sydney dag 4: last but not least

Na een laatste nachtje in ons hotel, werd het tijd om de tas weer te pakken. Opnieuw regende het, dit keer pijpenstelen. De hele nacht. Dus op het gemakje aan gedaan en nog een keer genieten van het ontbijt. Nadat we hadden uitgechecked konden we met een kort sprintje de meeste regen omzeilen en zo de bus inrennen. Vandaag stonden de laatste dingen op het programma. We begonnen bij de St Andrew’s Cathedral. De kathedraal van de anglicanen. Wel een mooie kerk. Daarnaast stond de Town hall, dus ook gelijk maar even met een bezoekje vereerd. Alleen kwamen we niet verder dan de centrale hal, omdat de rest van het gebouw dicht was voor publiek.

Ondertussen was de regen ook al wel weer wat minder en via een aantal weggetjes kwamen we opnieuw uit bij Hye Park. Dit keer zijn we eerste de andere kant opgelopen voor het Parlianment house. Hier zetelt de regering van de staat New South Wales. Daarnaast lag Sydney Hospital. Als echte pleeg moet je toch even een kijkje nemen bij het oudste ziekenhuis van Australië. Via de munt zijn we ergens thee gaan drinken, alvorens we door Hyde Park naar de Grote Synagoge zijn gelopen. Hier kan je twee keer per week een rondleiding krijgen, dus dat leek ons wel wat.

Een oud joods mannetje leidde ons naar binnen en liet een video zien hoe het joodse geloof in Australië zijn opmars heeft gemaakt. Daarna vertelde het mannetje op een monotone stem een half uur lang over de synagoge zelf. Wel een beetje saai, maar de synagoge zelf was erg mooi. Veel pracht en praal en ook werden de thorarollen getoond. Het grappige was dat we een Nederlands vrouwtje spraken die nu in Nieuw Zeeland woonde en met haar man in Sydney was.

Om in de religieuze sferen te blijven, zijn we aansluitend naar St Mary’s Cathedral gegaan, tegenover de synagoge. Dit is de kathedraal van de katholieken en kent ook veel meer pracht en praal dan de anglicaanse. Er werd alleen op het moment een dienst gehouden, waardoor je niet alles goed kon bekijken.

Als laatste in deze hoek, zijn we naar het Hyde Park Barrack’s Museum geweest. In deze gebouwen werden de gevangenen opgevangen die uit Engeland naar Australië werden gestuurd. Later werden daar de vrijgezelle vrouwen uit Engeland daar opgevangen. Op zich best interessant, maar het museum kon aantrekkelijker gebracht worden.

In principe hadden we nu alles op ons lijstje gehad, wat we wilden bezoeken op een dingetje na en dat was het Outback Centre bij Darling Harbour. Dus opnieuw terug naar Darling Harbour gelopen. Dit stuk van de haven hadden we nog niet gehad en is een groot kinderspeelparadijs met wateractiviteiten, eettentjes en weet ik veel. Het outbackcentre zat in de hoek en had een grote winkel met allerlei souvernirs. Aangezien ik nog heel graag een mooie Didgeridoo wilde hebben, was dit een mooie gelegenheid om voor een te kijken. In de souvenirwinkels kan je ze ook kopen, maar zijn ze vaak geverfd en niet altijd even mooi. Nu zag ik een prachtige met in hout uitgesneden beeltenissen en veertjes. Kwijl-kwijl. Oke, hij koste een nodige duit, maar ja je leeft maar een keertje tenslotte. En het voordeel is nu dat pa en ma hem mee kunnen nemen naar Nederland! Dus flink wat dollars armer en een Didgeridoo rijker, zijn we bij een buurtentje neergestreken. Een Hollands kraampje met poffertjes en kroketten!! Nou, dat ging er best in; een kroketje!.

Nadat we door een stel Chinezen werden verleid tot een massage (ach, waarom niet, geen overbodige luxe met al mijn knopen in mijn nek en schouders. Pijnlijden dus!!) zijn we terug naar de bus gegaan richting hotel.

Om half zes waren we weer op de luchthaven (dit keer met de taxi, twee keer zo goedkoop als het busje en 10 keer zo comfortabel). Een beetje verwarrend was het allemaal wel (echt ‘easyjet’!), want op ons ticket stond tien over half acht, op de borden vijf over acht, bij de balie was het echt tien over half acht en op de bording pas weer vijf over acht. Oke, vijf over acht dus. Gelukkig gingen we al op tijd naar de gate na wat gegeten te hebben, want op de borden stond weer tien over half acht. Dus toen nog maar eens gevraagd hoe het nu zat. Nee hoor, we vertrekken gewoon om vijf over acht, maar we boarden al om kwart over zeven. Prima. Nou, iedereen zat al ruim op tijd en om tien over half acht gingen we de lucht in. Schiet mij echt maar lek, maar op zich wel lekker om op tijd terug te zijn.

Met de taxi zijn we tenslotte terug gereden naar mijn huisje, waar het warm was. Het was ruim dertig graden geweest, dus binnen was het nogal een sauna. Met alle post van jullie allemaal, was het een geslaagde afsluiter van vier hele mooie dagen in Sydney.
En aangezien er nog wat meer dingen op mijn lijstje staan in en om Sydney moeten we er zeker nog maar een keertje naar terug.