Hollandse nostalgie

Eenmaal weer terug op Australische bodem na een heerlijke vakantie, was het even omschakelen omdat het weer zo’n 20 graden kouder was, maar ja alles went, zelfs een graad of 12 en regen. Hoewel iedereen hier klaagt dat het koud is (de koudste winter in 30 jaar of zo) valt het al Nederlander toch reuze mee. Loop nog gewoon in mijn zomerjas met sjaal weliswaar. Het is wel grappig om iedereen op straat te zien lopen. De een loopt met een dikke jas, sjaal, muts en wanten over straat, de andere in korte broek en slippers. Ja, geen wonder dat je het koud hebt. En uitgaan met jas is echt not-done (de mode is ook waardeloos), dus lopen de meiden hier (quote Annemieke) in hun bikini met een tissue op hakken rond. Het blijft een apart volkje haha.

Maar terug naar het dagelijkse leventje, want ik had drie weken nachtdienst voor de boeg! Een voordeel, mijn laatste 12 nachten voor de rest van 2007!! Op maandag kwam eerst Esther eten om gezellig bij te kletsen, alvorens ik naar mijn werk moest.
Na een drukke nacht, begon daarna weer de ellende met mijn buik. Ik had al een halve week last, maar nu kwam het in alle hevigheid dat ik er niet van kon slapen. Dus labiel en wel naar de doc, die me verbood te werken en te eten en met een paar pillen was ik twee dagen later genoeg opgeknapt om nog een laatste nachtje te kunnen werken (mijn ziektedagen zijn op). En nu gaat het –oke met wat kleine dipjes zo nu en dan – goed (afkloppen), maar eenmaal terug op Hollandse bodem moeten we maar eens de medische molen in.

Het weekend heb ik mijn hoofd maar weer eens in Croydon laten zien. Tegen lunchtijd kwam ik aan en werd al welkom begroet door Carla en 4 kleinkinderen. (met andere woorden, goed dat je er bent, want ik kom handen te kort nu de moeders zijn shoppen). Ik had een taartje meegenomen (neem ik meestal mee voor de goede zorgen) en toen Paula en Cindy terug waren hadden we lekker taart bij de koffie. Voor de gezelligheid ben ik blijven slapen dus ’s avonds een leuke film op tv gekeken. Zondag na het ontbijt zijn we naar Badger Wier gereden. Ik was daar in september ook al eens geweest, omdat er hordes papegaaien zitten die op je komen zitten om wat eetbaars van je te scoren. Maar toen was er geen vogel te bekennen, maar dit keer hadden we meer geluk. Dus ik sta volledig omhuld met vogels op de foto. En daarna door het bos een wandeling gemaakt (door de vele regen en storm een ware kruip door sluip door en een blubberbroek later, maar dat mag de pret niet drukken). Na de lunch nog even een stop bij de Hollandse winkel en weer terug naar huis. Het hele weekend stond in teken van Hollandse foerage: boerenkool als avondeten, bitterballen bij de film (goddelijk na al die maanden) en zondag bij de lunch pannenkoeken.

Maandag stond weer een nieuwe reeks van 4 nachten voor de deur. Dus na eerst uitgeslapen te zijn, de stad in geweest om wat te shoppen. Aangezien mijn badpak in Vanuatu een kort leven beschoren was, moest er wederom een nieuwe komen. (ze hadden zowaar de zelfde, dus de keus was makkelijk) en ook een nieuwe spijkerbroek. Esther kwam 's avonds wederom eten. En met verse soep en een heerlijk toetje voor onder de film, was het toch wel jammer dat we weer moesten werken. (Eshter en ik kijken nu alle Harry Potter films nog een keertje voordat we binnenkort naar het nieuwste exemplaar in de bios gaan)

Alle vier de nachten waren lang. Mijn patiënten waren niet echt intensief, waarbij ik af en toe als een dure oppas fungeerde (flesje, schone luier). Maar na een trivia-avond op donderdag, werd het toch weer vrijdagmorgen en hadden we weer weekend.

Het weer liet alleen het weekend nogal te wensen over: regen, regen, regen. Zaterdagmiddag had ik met Esther afgesproken voor lunch en koffie. Toen ik richting onze vaste ontmoetingsplaats liep, werd ik aangesproken door een wildvreemde gozer. Ik dacht eerst hij wil de weg vragen of zo, maar het bleek dat hij mij voorbij zag lopen en me nogal leuk vond, dus mijn dag kon niet meer stuk haha. Een aardige gozer die wie weet zit er nog een date in het verschiet. Al denk ik niet dat ie belt, want mijn korte verblijf nog hier was een tegenvaller.
Na een gezellige lunch in een tearoom en daarna nog een warme choco bij een andere toko was het bijna vijf uur.

Ik had met Annemiek afgesproken om naar de film te gaan en vooraf een hapje te gaan eten. Ik had in de krant gelezen dat Zwartboek van Paul Verhoeven die week in première was gegaan en die moesten we natuurlijk wel even kijken. Een Nederlandse film in Melbourne, dus hoppa als twee Dutchies naar de film. Met een pastaatje in een gezellig restaurantje (tja de bios staat nu eenmaal in de Italiaanse wijk), konden we daarna naar de film. Een super goede film, maar wel apart met Engelse ondertiteling.

Zondag was een relaxt dagje met onder andere het uitzoeken van vliegtickets en zo om terug te keren naar Nederland. Op het reisburo hadden ze berekend dat een round-the-world ticket me zo’n 3600 dollar zou kosten, dus ik op het internet alle losse vluchten bekeken en met een beetje puzzelen, kwam ik uit op 2300 dollar, dus dat scheelt nogal. Kunnen we toch weer leuke dingen van doen niet waar.

Gisteren nog een laatste dagje vrij. Aangezien ik Helen al in geen tijden had gesproken, zijn we in de stad gaan lunchen en om onze wekelijkse HP films te zien, kwam Esther ’s avonds eten. Al met al een en al gezelligheid voor mijn laatste weekje nachten. Het aftellen kan beginnen. En om het te vieren dat ik de komende 6 maanden geen nachtdienst meer heb, zit ik zaterdag in de trein naar Adelaide om 5 dagen in en om Adelaide rond te hoppen, met als hoogtepunt een 2 daagse tour naar Kangaroo Island. Dus volgende keer meer over mijn Adelaide avonturen.