Afscheid van Melbourne

Ik zit nu ergens halverwege Melbourne en Cairns in het vliegtuig. Het laatste stuk van mijn grote avontuur, maar wel het avontuurlijkste. De afgelopen week stond in het teken van afscheid nemen van iedereen en alles hier in Melbourne. Het begon zoals ik al schreef met de afternoontea op mijn werk op mijn laatste dag. Die avond ik de kroeg was het gezellig, weliswaar met een klein clubje, maar dat mocht de pret niet drukken. Louise en ik waren er als eerste en begonnen enthousiast aan de eerste twee ronden van de trivia-avond. Gelukkig kregen we al snel versterking van Natalie en Ian, want we bakten er niet zo heel veel van. En 5 minuten later kwam ook Mike ook vergezellen, dus al met al een leuk clubje. Maar ja, met alleen Europeanen aan de tafel, was onze trivia gedoemd te mislukken haha. We werden dan ook eervol laatste.

Vrijdag moest ik eerst naar de immigratiedienst om mijn visum te laten verlengen. Natuurlijk duurde dat eeuwig (mijn afspraak was een uur later!!), maar ik kan nu veilig een paar weken langer blijven. Daarna de laatste boodschapjes alvorens het pakken kon beginnen thuis. Een man kwam ’s avonds al zijn spullen halen, dus voor die tijd wilde ik alles ingepakt hebben. Dus het werd een saaie boel in mijn huis. Alle kaarten weg, prulletjes opgeruimd, keukenkastjes geleegd, alle dvd’s en de dvd-speler ingepakt. Die man kwam tegen half acht, dus toen hij (en zijn drie maten) wegwaren, was er op de bank en de stoel en mijn bed niets meer over qua meubels. Dus na een heerlijk badje, maar op de bank geploft met een dvd’tje in de computer.

Zaterdag ben ik de hele dag in de weer geweest om de rest te pakken. Dozen gevuld, kleren uitgezocht, wat moet mee op reis, wat naar Nederland, want kan weg, nog iets bruikbaars voor Croydon. Als lunchonderbreking ben ik met Naomi gaan lunchen vlakbij. Een volgend afscheid dus. Het werd een gezellig lunch, heerlijk in het zonnetje op een terras.
Vervolgens terug naar huis om de rest in te pakken.
Louise kwam tegen vieren om te helpen met het bed uit elkaar te halen en zo. Om ook een leuk afscheid te nemen van Louise, zijn we vervolgens naar de stad gegaan voor een afscheidsetentje en naar de film (thuis was toch geen moer meer te beleven, kan je er maar beter opuit trekken niet waar?) Omdat we nog wat tijd over hadden voor de film zou beginnen, hebben we nog een uurtje in het casino wat geld bij elkaar gegokt voor de popcorn.
De film was ook erg geslaagd: no reservations met Catherina Zeta-Jones. Wel leuk, wat voorspelbaar, maar ach dat is altijd met romantische komedies.

Zondagmorgen werden de rest van mijn spullen opgehaald door hun nieuwe rechtmatige eigenaar. Een Indisch stel had mijn halve huishouden gekocht (was nog best een gedoe om de koelkast en bank beneden te krijgen) en kreeg meteen een uitnodiging voor de volgende keer om bij hen te komen logeren. (handig kan ik op mijn oude bank neerploffen haha). En een meisje kwam mijn bed en stoel halen. Alles dus goed geregeld. In de tussen tijd had ik mijn tas ingepakt en ben ik naar Croydon vertrokken. Het was hier vadersdag, dus de hele familie was er. Erg gezellig en beter dan in een leeg huis te zitten niet waar? Ben vervolgens blijven slapen om op maandagmorgen terug naar Melbourne te keren.

Kin – collega van de IC – had een afscheidslunch georganiseerd bij de Chinees (Dam Cha of hoe je het ook schrijft – allemaal kleine hapjes die ze rondbrengen). Dus om twaalf uur was ik bij de Shark Finn Inn (erg origineel) en met 8 collega’s werd het erg gezellig. Moest helaas op tijd weg, want de tapijtreiniger kwam om het tapijt te stomen en mijn dozen zouden opgehaald worden tussen 2 en 6. In de tussen tijd heb ik mooi het hele huis kunnen soppen met op het laatst nog wat hulp van Louise. Alles wat natuurlijk kwam was de dozenman. Grmbl, maar uiteindelijk kwam hij dan toch nog om half zeven. Dick en Carla kwamen me om zeven uur halen, dus alles liep soepeltjes.

Dinsdag was een relaxdag. In de ochtend wat boodschappen gedaan – had voorgesteld te koken dus daar moest natuurlijk wat in huis voor worden gehaald. Ook kwam Paula op de koffie met Aidan. Na de lunch ben ik aan het kokkerellen geslagen (ovenschotel, altijd handig). ’s Middags zijn Carla en ik naar tante Jo gegaan voor een afscheidstheetje. En na het eten bij Cindy op de koffie. Dus al met al aan gezelligheid geen gebrek.

Vandaag al weer vroeg naar de stad om mijn sleutel in te leveren. Was iets te vroeg, dus kon mooi in de zon nog even relaxen. Daarna door naar het centrum om met Helen te lunchen als (jullie raden het al) afscheid. Erg gezellig in het zonnetje. Tegen drieën was ik weer op Croydon en met een boeket bloemen voor D&C voor alle goede zorgen. De laatste dingetjes ingepakt en na het eten, kon de rit beginnen naar het vliegveld. Bye Bye Croydon, bye bye city, bye bye Dick en Carla.

Toch wel wat treurig hoor om Melbourne gedag te zeggen. Maar ja, het is niet (nou ja toch wel) aan de andere kant van de wereld, dus we kunnen altijd nog eens terug. En anders hebben we altijd de foto’s nog J

Vanaf morgen ochtend (kom om 1 uur ’s nachts aan) begint mijn avontuur in Cairns. Ben benieuwd, maar jullie gaan alles in geuren en kleuren horen.

Dikke kus van een exited but sad me