Byron bay

Byron Bay

Hier weer een nieuw stukje, wat korter dan anders, want ik ben hier maar 2 dagen.
Het verkeer in Brisbane was een drama vandaag. Het is dat ik het niet zag zitten om met mijn tassen 20 minuten te lopen, want anders was ik er lopend sneller geweest dan met iedere andere vorm van vervoer. Maar ik was nog ruim op tijd voor de bus, maar zelfs als ik een half uur te laat was geweest, had het geen bal uitgemaakt, want de bus was zelf drie kwartier te laat door fileleed. Dus in plaats van negen uur gingen we pas tegen tienen op pad. Via het oh zo bekende Surfers Paradise (of wel Suffer Paradise). Voor je verdriet wil je er nog niet zitten, tientallen wolkenkrabbers enzovoorts.
Om half een was ik in Byron en moest een taxi nemen naar mijn onderkomen in het regenwoud. Ik ben een meester in leuke plekjes vinden, maar ze zitten stuk voor stuk kilometers (nou ja je snapt hem) van het centrum. Ik werd met open armen ontvangen in een erg leuk guesthouse. Er is bijna geen kip, dus super rustig. Dus heerlijk om lekker te nietsen, want ik heb het zwembad voor mezelf alleen. Morgenochtend dus maar eens voor een duik. (helemaal alleen heb je hem niet, want je moet hem delen met de tientallen hagedissen die hier zitten. Erg grappig)
Ik besloot eerst maar eens het centrum te gaan bekijken en dan gelijk het strand even te bekijken. Eerst even langs het internetcafé voor het laatste nieuws en zo en ik heb daar ook een activiteit voor morgen geboekt. Ik wilde graag gaan paardrijden, maar de hele paardenindustrie is hier in de ban van een griepvirus, waardoor alles in quarantaine zit. Dus ik kon wel paardrijden, maar dan op een manege. Nou, dat kan ik thuis ook. Dus nu ga ik morgenmiddag zeekajakken met doflijnen, schildpadden en hopelijk walvissen. (als je niets ziet, krijg je je geld terug). Dus dat is ook wel erg leuk. Hoop dat ik veel dolfijnen zie.
Daarna de winkeltjes even bekeken en naar het strand gelopen. Alleen ben ik daar niet gebleven, omdat er dikke grijze wolken aankwamen en de wind aanwakkerde (er zijn weer grote bosbranden hier, maar meer richting Sydney). Dus ik ben mijn boodschappen gaan doen en daarna wilde ik de bus terug nemen, maar die kwam niet binnen het uur. Dus ik ben gaan lopen. Op zich wel lekker, maar het was toch iets verder dan gedacht. Maar na 40 minuutjes was ik terug op honk. Het heeft nog niet geregend, maar de wind is nog steeds behoorlijk actief. Na het journaal, ben ik naar de grote gemeenschappelijke ruimte gelopen (door het donker kostte het wat moeite om het te vinden) om mijn prakkie te koken. De rest van de avond wat televisie gekeken alvorens ik vroeg naar bed ging.

Voor het eerst in weken heb ik uitgeslapen donderdagmorgen. Nou ja, half negen, maar vergeleken bij de afgelopen week, was dat toch echt uitslapen. Om hal elf was ik in het centrum en ben ik een poosje op het strand geweest, lekker mijn boek gaan lezen. Was alleen wat minder relaxed dan ik had gehoopt, want de wind was nogal sterk die kilo’s zand in mijn gezicht en boek blies. Dus na een poosje maar op een terrasje wat gaan drinken, alvorens ik naar mijn zeekajak tripje ben gegaan. Ik kon het eerst niet vinden, dus was iets te laat, maar ja. Iedereen stond in een rondje te oefenen, maar ja dat kenden we toch al. Een ander meisje was ook laat, dus wij dachten leuke een duo te vormen (Marie uit Zweden), dus wij zeulen met onze kajak naar de zee (in lifevests en met helm op, erg elegant). Maar eenmaal op het strand bleek dat ze liever een man en een vrouw in een bootje wilden ipv twee meiden. Wel jammer, maar ja nu ging ik met een Richard uit Melbourne het water op en dat was ook best gezellig. Het was even een inspanning om door de branding te komen, maar daarna viel het reuze mee. De wind was nog steeds behoorlijk, dus het was best peddelen. Door de golven, maar wel erg tof. Na een halfuurtje of zo zagen we al een aantal wasvissen passeren, dus we besloten met ze mee te peddelen. Erg fantastisch. Na een uurtje of zo, gingen we bij een strandje aan land (het vergt wat geluk en wijsheid om niet om te slaan door de branding, maar we kwamen veilig en wel aan op het strand). Daar hadden we thee met koekjes. Op de terugweg zagen we nog een aantal wasvissen en ook een stel dolfijnen. Super! Natuurlijk lukte het niet om ze op de foto te zetten, maar dat mocht de pret niet drukken.
Doordat we nu de wind mee hadden, konden we terug surfen over de golven. Erg cool, Richard en ik gingen steeds harder peddelen op de golf, zodat we een aardig vaartje kregen. Zo kwamen we ook als torpedo’s aan op het strand, zonder om te slaan. Whoohoo.

Terug in het centrum, had ik natuurlijk weer net mijn bus gemist (en zeiknat van door de branding peddelen terug de zee op), dus ben nog maar wat winkeltjes gaan kijken en zo langzaam terug naar de bushalte. Onderweg kreeg ik een briefje voor een half uur gratis internet, dus mijn tijd was toen weer nuttig opgevuld. Bij de bushalte raakte ik aan de praat met een stel meiden, dus het wachten duurde niet al te lang (ze zijn altijd te laat hier).
Terug op mijn stekkie, eerst maar eens gaan douchen, want ik was nog steeds nat en dus nu ook koud. En verder een rustige avond, want er is nog steeds geen kip hier, behalve wat families in de huisjes hier vlakbij.

Vanmorgen na het ontbijt en wederom ingepakt te hebben, heb ik de bus terug naar de stad genomen om de bus van 10 uur te nemen naar mijn nieuwe plekkie Port Macquarie.
Mijn laatste stop voor Sydney. Ik was van plan nog te stoppen bij een andere plaats (Port Stephens), maar er zijn daar in de buurt hevige bosbranden dus echt fijn is het daar nu niet. Ook stopt de Greyhound daar niet, dus zou ik verder moeten met het openbaar vervoer. Al met al niet zo’n top locatie nu, dus ga gelijk door naar Sydney zondag. Ben daar dan een hele week, maar op zich is er meer dan genoeg te doen, dus….

Nou, dit was het stukje over Byron Bay. Helaas geen foto’s, want heb ondertussen genoeg strandfoto’s en die van het kajakken staan op een waterproofcamera. Dus helaas.
Tot de volgende krabbel,

Liefs